Անդրկովկասի հարևան տարածաշրջաններում իրադրությունն օրեցօր ավելի ու ավելի է մոտենում ինչ-որ հանգուցալուծման, ընդ որում` ոչ վերջնական։ Որոշ բաներ հիշեցնենք մեր ընթերցողին. Ռուսաստանի ռազմատիեզերական ուժերի (ՌՏՈՒ) օդահրթիռային գործողությունները նոր-նոր են թափ առնում, մինչդեռ ցամաքում վճռական հակահարձակման են անցել Սիրիայի զինված ուժերը, իրանցի կամավորները, այլ երկրների շիադավան կամավորները, ինչպես նաև սիրիացի քրդերից, հայերից, ասորիներից ու դրուզներից բաղկացած աշխարհազորը։

Եվրոպան բախվել է արտակարգ իրավիճակի, իսկ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանը և Վլադիմիր Պուտինը խանգարում են կարգավորմանը՝ գրել է Ժան Մարի Կոլոմբանին Slate-ում:

Տարածաշրջանում բրոունյան շարժում է սկսվել՝ անկարգ, անկանոն, անհետևողական: Թուրքիան նորից է գնում խորհրդարանական ընտրությունների ու նոյեմբերի 1-ին կպարզի, թե դեպի ո՞ւր:

«Դիկանկայի մերձակա խուտորներում» Նիկոլայ Գոգոլը գրում է. «Редкая птица долетит до середины Днепра»։ Իսկ մտածե՞լ եք՝ ինչու: Գե՞տն է մեծ: Թե՞ թռչունը չի ուզում: Հետաքրքիր էր անցած շաբաթը Հայաստանում:

Հոկտեմբերի լույս 14-ի գիշերը անգլիական «Reuters» գործակալությունը մի խելահեղ աղմուկ բարձրացրեց, հաղորդելով, թե Սիրիա են ժամանել հազարավոր իրանցի զինծառայողներ և լիբանանյան «Հըզբոլլահ» կուսակցության շիական կամավորներ։

Էս ինչ խեղճ է ու ինչքան տաղտուկ Հայաստանի քաղաքական կյանքը: Միակ ուրախությունը հարսանիքներն են, երկուսն ամուսնանում են, ամբողջ քաղաքը բամբասում է, եթե ամուսնացողները պաշտոնյաների կամ օլիգարխների ընտանիքներից են:

Նոյեմբերի 1-ին Թուրքիայում Ազգային մեծ ժողովի ընտրություններն են՝ այս տարի արդեն երկրորդ խորհրդարանական ընտրությունները:

ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի Նյու Յորք այցը, փաստորեն, շատ բազմակողմանի է եղել և դեռ նորանոր իրադարձություններ են ի հայտ գալու ի հետևանս:

«Մի հիմարացեք, նավթն է խնդիրը: Նավթ է պետք ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին Սիրիայում»՝ The Washington Times-ում գրում է Մոնիկա Կրոուլին:

Դեկտեմբերի 6-ին Հայաստանի Հանրապետությունում նշանակված է հանրաքվեի օր: Կմտնի՞ այդ օրը Հայաստանի պատմության մեջ, թե՞ ոչ, ցույց կտան հանրաքվեի արդյունքները: